Konferencja wprowadza w temat szeroko rozumianego „prawa (do) tańca”. Taniec współczesny w swoją naturę ma wpisane przekraczanie estetycznych granic, ale nie oznacza to, że jest wolny od budowania hierarchii i wykluczeń, dążymy więc do ich zidentyfikowania i opisania. Zwracamy również uwagę na fakt, że mimo ponad stuletniej historii rozwoju, sztuka ta nadal w bardzo wielu krajach nie może funkcjonować w pełni autonomicznie na płaszczyźnie instytucjonalnej. Chcemy przyjrzeć się wybranym obszarom relacji taniec-struktury władzy, władzy rozumianej szeroko, nie tylko jako polityczny reżim, ale także prawo widza do sądzenia, relacje władzy w środowisku, dysponowanie własnym ciałem, prawo do bycia na scenie, etc. W programie łączącym środowiska akademickie i artystyczne znajdują się zarówno referaty naukowe jak i formy lecture-performance oraz panel dyskusyjny.
Profesorka Uniwersytetu UNICAMP w São Paulo, Brazylia. Specjalistka w dziedzinie historii i teorii tańca współczesnego (głównie brazylijskiego). Badaczka historii polskiej artystki Yanki Rudzkiej. Na 21. C/U oprócz udziału w konferencji czyta na e-Scenie swój esej pt. Polityka kulturalna w Brazylii: od tańca akademickiego po peryferie sceny.
Adiunktka w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk, kuratorka w Muzeum Susch. Interesuje się eksperymentalnymi praktykami artystycznymi na styku dyscyplin, a także wyczerpaniem paradygmatu modernistycznego w sztuce lat 60. i 70. XX wieku.
Ur. 1978 w Mińsku na Białorusi. Niezależna krytyczka tańca i baletu, badaczka tańca współczesnego, kuratorka, wykładowczyni w Białoruskiej Państwowej Akademii Muzycznej, Białoruskim Państwowym Uniwersytecie Kultury i Sztuki oraz w Europejskim Kolegium Sztuk Wolnych na Białorusi, założycielka i kuratorka projektu edukacyjnego w zakresie praktyk performatywnych Teatr + Ciało. Publikuje w białoruskich i zagranicznych czasopismach, min. w czasopismach „Mastactva” i „Parter”, gazetach „Kultura” i „Litaratura i Mastactva” (Białoruś), „Taniec na Ukrainie i w świecie” (Ukraina), „Mūzikas Saules” (Łotwa), „Petersburski magazyn teatralny”, „Balet” (Rosja) oraz online: Kultprosvet.by, Zernie-performa.net, Culture.pl, Kulturaenter.pl, eepap.culture.pl. Jest współautorką publikacji „Taniec współczesny przestrzeni postsowieckiej” (Moskwa, 2013), „Taneczny labirynt. Historia Międzynarodowego Festiwalu Choreografii Współczesnej w Witebsku” (Mińsk, 2013), „Ciało i Białoruś” (Mińsk, 2021). Redaktorka wielu zbiorów artykułów, broszur i czasopism o balecie i tańcu, m.in. „Balet białoruski w światowej przestrzeni kulturowej”, almanach o tańcu współczesnym „Open Look” itp. Współorganizatorka i kuratorka projektów polsko-białoruskich w Mińsku, w tym: sympozjum naukowego w ramach projektu Terytorium Choreografii – Partnerstwo Wschodnie (2016), program polskich spektakli w ramach projektu Terytorium Choreografii – Nowe ścieżki awangardy (2018), Polski Wektor: najlepsze spektakle Polskiej Platformy Tańca w ramach Forum Eksperymentalnych Teatrów Plastycznych PlaStforma (2016), itp.
Prof. dr hab., naukowiec z Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jak podają strony UJ: Socjolog z wykształcenia, z zamiłowania bliższy kulturoznawstwa. Autor książek Erotyzm ponowoczesny, Wizjonerzy ciała. Panorama współczesnego teatru tańca oraz Wirus mobilizacji. Taniec a kształtowanie się nowoczesności (1455-1795), tomy 1-2. Wraz z Agatą Świerzowską zredagował antologię Music and Genocide. Doktoryzował się na podstawie pracy Anthropology of Contemporary Dance Theatre. Dynamics of artistic practice obronionej z wyróżnieniem. Poza uniwersytetem jest inicjatorem Latającej Akademii Języków Tańca oraz wokalistą w zespołach Lucky Boy i Black Black Rooster oraz autorem tekstów dla takich projektów jak Andrzej Grabowski & Cedury, Starszy Pan oraz Jutuber (ŹRÓDŁO)
Reżyser teatralny i artysta wizualny, mieszka w Warszawie. Pracuje na pograniczu form artystycznych, eksplorując różnorodność sztuk performatywnych. Poszerza ideę performansu dokumentalnego, łącząc narzędzia teatru improwizowanego z Real-Time Composition, odniesieniami do świata sztuk wizualnych i różnorodnych mediów. Jest doktorantem w Royal Central School of Speech and Drama, University of London, gdzie przygotowuje pracę na temat relacji pamięci i teatralności. Oprócz udziału w dyskusji Autonomia tańca – utopia i praktyka, na 21. C/U poprowadzi też rozmowę pospektaklową z Dianą Niepce.
Tancerka i choreografka pracująca na rynku polskim i międzynarodowym. Kształciła się w Szkole Baletowej w Warszawie, w Hochschule für Musik und Darstellende Kunst we Frankfurcie oraz The Place w Londynie. Do jej prac należą m.in. New (Dis)Order (2012), wybrany do sieci Aerowaves, Re//akumulacja (2012), performanse galeryjne The Way Things Dinge (2014) oraz Networking (2018), solo pURe (2015) oraz Części ciała(2019). Jest jedną z założycielek Centrum w Ruchu. Kilkakrotnie występowała na C/U.
Ur. 1976. Kuratorka choreografii, dramaturżka wizualna i inicjatorka wielu międzynarodowych projektów. Absolwentka teatrologii Uniwersytetu Jagiellońskiego, była jedną z pierwszych osób profesjonalnie piszących o współczesnym tańcu i choreografii (publikacje w „Didaskaliach”, „Teatrze” oraz wiele tekstów o polskim tańcu w międzynarodowych czasopismach). Wykładała także gościnnie w uniwersytetach w Poznaniu i Krakowie. W latach 2004-2020, w ramach fundacji Art Stations, stworzyła i prowadziła pierwszy w Polsce program rozwoju choreografii znany jako Stary Browar Nowy Taniec (www.artstationsfoundation.pl). Kuratorka autorskiego programu „poszerzanie pola” (we współpracy z Nowym Teatrem w Warszawie) i współkurtorka programu Mediacji Performatywnych w Muzeum Narodowym w Warszawie. Od 2019 roku prowadzi także program choreograficznej refleksji Acziun w szwajcarskim Muzeum Susch. Od 2003 roku, równolegle do swej pracy kuratorskiej dla Art Stations Foundation, rozwija niezależną praktykę jako choreografka i dramaturżka wizualna/ reżyserka światła zarówno w projektach własnych, jak i innych artystów. Od 2022 roku pracuje jako niezależna kuratorka. Mieszka w Poznaniu. Więcej na www.lesnierowska.com
Doktorantka w Katedrze Antropologii Literatury i Badań Kulturowych UJ, członkini Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Teatralnych. W latach 2015-2019 była redaktorką naczelną Internetowego Magazynu „Teatralia”; publikowała między innymi w „Akcencie”, „Didaskaliach”, „Teatrze”, „Blizie”, „Czasie Kultury”, „Tekstach Drugich” i na portalu taniecPOLSKA.pl. W 2014 roku została laureatką I edycji Ogólnopolskiego Konkursu im. Andrzeja Żurowskiego na Recenzje Teatralne dla Młodego Krytyka, a w 2015 roku zdobyła główną nagrodę w konkursie Instytutu Teatralnego na najlepszą pracę magisterską z zakresu wiedzy o teatrze, widowisku i performansie obronioną w roku akademickim 2014/2015. W 2017 roku w Wydawnictwie Uniwersytetu Jagiellońskiego ukazała się jej książka Sobątańczenie. Między choreografią a narracją. Współpracowała z Fundacją Off Camera, Fundacją Performat oraz z Ośrodkiem Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora „Cricoteka”. Wystąpiła na C/U w 2021 roku.
Adiunktka w Instytucie Sztuki PAN, badaczka tańca, menadżerka kultury. Pracę doktorską obroniła na Université Paris III Sorbonne Nouvelle i Uniwersytecie Łódzkim. Absolwentka studiów magisterskich z zakresu teatrologii i psychologii na Uniwersytecie Łódzkim oraz na Université Lyon II. W latach 2010-2017 wicedyrektorka Instytutu Muzyki i Tańca, w latach 2018-2020 kierowniczka baletu Opery Wrocławskiej, w latach 2007-2010 i ponownie od 2021 koordynatorka artystyczna Międzynarodowego Festiwalu Tańca Współczesnego Ciało/Umysł. Współpracuje z Akademią Teatralną w Warszawie i Uniwersytetem Łódzkim. Autorka książki Estetyka współczesnego tańca europejskiego po 1990 (Księgarnia Akademicka, 2013); redaktorka publikacji European Dance since 1989. Communitas and the Other (Routledge/IMiT 2014) oraz Polskie artystki awangardy tanecznej (IMiT/IAM 2017). Kuratorka niniejszej konferencji i koordynaktorka całego 21. C/U. Na Festiwalu wielokrotnie prowadziła rozmowy z artystami.
